2010-07-09 ‘n Gedagte … Sokker en lukraak met Elias
Jy ken vir ‘Elias’, jy het hom seker al ontmoet en diep gesels sommer so uit die bloute. Ek het vanoggend weer vir Elias raak geloop. Vandag was hy ’n petroljoggie.
“Yebo Baba! Unjani? Ai Ngikhona! Fill it up!” (Bafana en Mexico het Vrydag die baljolyt afgeskop…)
Ek hou van Sondae, alles is anders, in sommige plekke rus selfs die strate, voel jy hoe die stilte sug en jou wese ook asem uitblaas.
“Heita! Did you see the game? 1-1 Eisshh!”
Elias gloei sommer toe ek dit sê, en terwyl hy die 95 by my motorfiets se tenk ingooi kyk hy my in die oë, korrel weer en begin hy heel passievol praat: “You know, this thing unites us all, white-black, everybody, we can stand together”. Hy vat aan sy eie swart vel toe hy ‘white’ sê en wys na my toe hy ‘black’ sê. Elias is kleurblind.
Ek is nie juis sportbesorg nie, tog was ek die afgelope tyd betrokke met werk by die balgedoente tot so ’n mate dat iets begin afvryf. Ek het oorweeg om selfs ‘n hemp te koop, tog het daardie oorweging nie lank gehou nie. (Ek lyk glad nie goed in soveel geel nie!)
Elias gesels nog, iewers het hy oor Nkulunkulu (God) begin praat, dat ons vir die land moet bid, dat hy elke dag met God gesels …
Eintlik is die tenk lankal vol, maar ons gesels nou lekker. (Nee, dit loop nie al uit oor die kante van die tenk nie. Elias is nie dom nie – hy weet hoe om brandstof in te gooi.) Hy vertel hoe ’n vrou se geliefde haar gelos het, sy kom petrol ingooi het en hom vertel het wat aangaan. “My friend, to drive around like that is not good, her mind is all around thinking what to do now and in her heart she was not well, but you see, she should pray. And I told her, ‘You know, God will give you someone who will love you, just pray’, I was afraid she would make an accident driving like that …”
Elias is dalk kleurblind, maar nie onoplettend nie.
Hy maan haar toe om huis toe te gaan en te gaan bid, val homself in die rede en sê sy moet eintlik net daar en dan begin om te bid. Sy het toe glo haar motor so skuins uit die pad getrek, ’n rukkie daar in die parkeerarea van die vulstasie gesit, gebid, en toe gery.
Onthou, Elias gooi dalk brandstof in maar jy moet hom nie vlak skep nie.
“We need to pray for this country, I don’t want all this fighting. See now with this game we don’t fight – it unites us and maybe we can live together … I like that …”
Eintlik het ek nie nodig gehad om brandstof in te gooi nie. Ek was eintlik ‘veronderstel’ om by die kerk te wees, ek het uitgeloop. Op my fiets geklim, gery. Dit was ’n lang week, ek sal seker vanaand weer ’n draai gaan maak.
Ek het nog nooit beplan om ‘Elias’ ‘raak te loop’ nie. Gewoonlik is hy/sy nie iemand wat ek verwag nie. Tot ek halfpad deur die gesprek met ‘n ryloper/kelner/iemand wat sommer net daar staan of ‘n toevallige ontmoeting (wat sal die persoonsnaam vir so ‘n iemand wees?) besef dat hulle nie ‘uit hulself’ praat nie. Dié besef is belangrik, meeste mense weet nie altyd wat die konteks is waarin hulle met jou praat nie, nog minder iemand wat jy pas ontmoet. Ongeïnhibeerd sê hulle wat hulle beleef, en as dit ‘Elias’ is, is dit goeters wat jy móét hoor.
Elias het my bedien. Ek kon sien hoe die wonder in my verwonderd na Hom kyk en luister. Hoor hoe dat Hy omgee, wil hê dat ek teen die stand van sake kan vertrou dat Hy gaan deurbreek.
Mense sê dis sommer toevallig. Goed, ek stem saam. Dit was donker … toe-val-Lig. Daar is net Een wat die begeertes van my hart kan bepaal, wat die som van my gedagtes ken en Wie genoeg omgee om selfs ’n lukraak gesprek vir Sy wil te gebruik.
Nee, ek dink nie elke riet in die wind is ’n bode van die hoogste gesag nie, of selfs dat van dié neonwagte wat die bloutrein ry almal eerste klas is nie. Ek het al van vreemde gesigte gehoor wat in die skadu’s reik en van fortuine bo menigte verwagting. Tog, vind ek oomblikke waar iemand uit ’n groter Hart praat en mis ek dit vir niks in hierdie wêreld nie.
Dalk was dit toevallig dat die naamplaatjie van dié vriendelike broer “Elias” heet. Ek weet dit was nogal interessant toe ek twee dae later met ’n ene ‘Theo’ praat. Hy het sommer op my afgeloop en die gesprek begin. Theo swot regte en dis al. Geen noemenswaardige openbaringe nie, hy het selfs geweet dat sy naam Grieks is en dat sy ouers hom só gedoop het met ‘n Tswana van en al.
’n Geleentheid kan ook beskryf word as ’n gunstige toestand om iets te doen. Daar is ’n gesegde wat lees dat die “geleentheid maak die dief”. Ek stem nie saam daarmee nie. Almal kry geleenthede, nie almal gebruik dit nie (hetsy dit is om suksesvol te wees of te steel…). Elias stel vir my geleenthede voor waar Iemand vir jou iets kan sê en die aard van die gesprek jou dadelik sal laat wonder of hierdie persoon nie dalk Hulp gehad het nie. Ons het sulke mooi geveinsde boksies waaruit wysheid mag kom, tog het die maats die tweede ‘Elias’ gemis wat die tweede Adam aangekondig het…
Mag jy die riete van die trompette kan onderskei en die bode van elke ander hier-jy. Mag jy elke geleentheid wat Hy in jou lewe het onvermydelik raak leef.
Elias – In sommige vertalings gaan jy nie van Elia lees nie maar van Elias …
Neonwagte – ‘n Eufemisme vir boemelaars
Theo – Grieks vir ‘God’
In sekere opsigte was Johannes die doper die ‘Elias’ wat moes kom om die Messias aan te kondig. (Mat.17:10-12)
die Moukissie 